متن مداحی

به زیر علمت

درگیرم با غمت

جون میدم ایشالا

تو راه حرمت

به تاب و در تبم دیوونه منصبم

کیه که ندونه غلام زینبم

گدای هرشبم بی تو موذبم

کیه که ندونه غلام زینبم

جون من زینب سامونم زینب س

قلبم به تاب و تب آرومم زینب س

عمه جان زینب

عالم همه در سیطره حضرت قاسم

دنیا همه مستعمره ی حضرت قاسم

در جان و تنم عشق حسن ریشه دوانده

هویت من صادره ی حضرت قاسم

روزی ما در سفره ی قاسم

ماه دلارا چهره ی قاسم

از همه سر ها سر ترین سرور

غرش طوفان نعره ی قاسم

به میدان شتابان

نوه ی شیر خیبر

به لرزه دراید

تن آن قوم کافر

غضب کرده رفته

به ابالفضل العباس

درارد دمار از

همه در بین لشگر

یا قاسم ابن الحسن

نوای رو لب علیا مخدره

غذای هر شبه علیا مخدره

ضربان قلبم واست میزنه بی بی

ذکر تاب و تبِ علیا مخدره

ملیکه ی با کرمه یازینب

رقیه دلبرمه یا زینب

خدایا شکرت هزار بار آنکه

سایه ی رو سرمه یازینب

رب الکرم زینب عشق حرم زینب

پای دفاعه تو میدم سرم زینب

عمه ی سادات یا زینب کبری

بساط روضه همیشه پا برجاست

برای ما روضه جنت الاعلاست

مریضی جایی نداره اونجا که

جای یکی مثل حضرت زهراست

نمی‌فهمه. نمیدونه.

حسین روضش رو زمین نمیمونه

هزار ساله. که هر هفته.

یه مادر داره یه روضه میخونه

یه بار با من. بیا روضه.

تو که هستی روی روضه‌ها حساس

مداوا کن. خودت رو با.

یه لقمه نَذریه حضرت عباس

حسین جانم.

هزارساله کَم نشد غمت آقا

نشد لَنگِ هیچکی پرچمت آقا

بباره آتیش از آسمون امسال

نمیشه تعطیل محرمت آقا

چه از هم دورُ چه نزدیک

یه روزی آخر تو روضه می‌میریم

شده تنهایی‌ام باشه

محرم رو هرجوری میگیریم

بدونِ هیئت و روضه

نداره اصلا قشنگی این دنیا

بده مژده مریضت رو

که خیلی نزدیکه روزِ تاسوعا

حسین جانم. 4

تو هیئت پیشِ خدا عزیز میشم

میشم آقا، وقتی چایی‌ریز میشم

آره راستش من محرما هر سال

شبِ سوم تو روضه مریض میشم

نمیفهمی. نمیدونی.

نِشاطِ بعد از سینه‌زنی‌ها رو

شفا دستِ. اباالفضله.

برو بشنو حرفِ اَرمنی‌هارو

شبِ هفتم. گره‌ها باز.

میشه با دستای طفل شیرخواره

همه میخوان. شکستم رو.

بِبینَن اما حسین نمیذاره

ی تک ضرب شهادت امام هادی علیه السلام با نوای کربلایی حسین طاهری

.

.

ای کعبه دل کوی تو یا حضرت هادی

وی قبله جان روی تو یا حضرت هادی

ای چشم همه سوی تو یا حضرت هادی

ای خلق ثناگوی تو یا حضرت هادی

آیینه هجران نبی کیست تویی تو یا حضرت هادی

چهارم علی از آل علی کیست تویی تو یا حضرت هادی

تو اختر برج نبوی شمس هدایی ماه علوی آینه رکن خدایی

فرمانده مالک قدر و جیش قضایی

آری تو علی بن جواد بن رضایی یا حضرت هادی

خوبان جهان نور هدایت ز دارند

ارواح رسول روح ولایت ز تو دارند

تو جانی و در کالبد کل وجودی

تو وجه خدا آینه غیب و شهودی

تو نیت و تکبیر و قیامی و قعودی

تو رابطه خلق و خداوند و دودی

از فیض تو منت به سر خلق نهادم

با مهر تو دادند به ما هر چه که دادند

یا حضرت هادی یا حضرت هادی

من آبرو از خاک در سامره دارم

من خاطره ها از سفر سامره دارم

من جلوه تو از شجره سامر دارم

من عشق دو قرص قمر سامره دارم

هر جا که روم مرغ دلم در حرم توست

چشمم به تو و لطف و عطا و کرم توست

@sabkomatn_ir

وای ته گودال

وای به پا شد جنجال

وای سر و خنجر

زبونم لال

آخر از روی مرکب افتاد

ای وای ای وای ای وای

تکیه بر نیزه ی غربت داد

ای وای ای وای ای وای

آخرین لحظه های جنگه

ای وای ای وای ای وای

اما نه تازه وقت سنگه

ای وای ای وای ای وای

خنجر/ حنجر /ویلی یاحسین

پیکر /بی سر/ ویلی یاحسین

زینب /مادر / ویلی یاحسین

غارت/ معجر /ویلی یاحسین

ویلی/ویلی ویلی یاحسین

فرمانروای کشور غیرت ابالفضله

در موضع قدرت ابر قدرت ابالفضله

در کشور مردانگی حاکم ابالفضله

ماه فروزان بنی هاشم ابالفضله

دلو راهی میکنم سمت حریمت

گره میزنم به اون قلب رحیمت

کاسه‌ی گداییمو پیشت میارم

چشم دل خیره به اون دست کریمت

درا رو بستن جاده ها رو بستن

پل عبور تا خدا رو بستن

مسیر وصل عاشقا رو بستن

رو ماها راه کربلا رو بستن

میگن ابالفضل عوض شده

میگن تا پارسال دوا میداد

میگن که امسال مریض میشی

جایی که پارسال شفا میداد

شفا تو گرد و خاک مسیر اربعینه

همون جایی که زائر تو موکبا میشینه

تو خستگی میخوابه خوابه حرم میبینه

منم تو خواب دیدم مسیر شلوغه

مشکای شلوغ

چه خواب خوبی بود که جادهٔ

العماره شلوغ

میگن حرم بستس بگو دروغه

دروغه دروغ

آقا دلم لگ زده واسه ی جرعه

چای و قهوهٔ عراقی

نزار بمونم خونه و بخونم

عجب فراقی شد عجب فراقی

براز بیام ب دست و پات می افتم

نیام مریض میشم ببین کی گفتم

امیری نعم امیر

حرم رو از من نگیر

زولف حسین رو دارم میگم

باعث این حال بدم میشه

جنون دارم اینو همه میدونن

طناب دارم ذولفش میشه

قرارمون بوده از ازل

ذولف کجش نصیب من بشه

سرم برات رفته روی دار

میثم تمار اقا چی میشه

دوست دارم خوب میدونی من چی میگم

دوست دارم اینو فقط از دل و جون به تو میگم

دوست دارم جنون دارم حسین حسین همش میگم

دوست دارم دوستم داری چون میدونی راسی میگم

دورت بگردم ارباب حسین

درمون درم ارباب حسین

‏درت ب جونم ارباب حسین

‏ارومه جونم ارباب حسین

دل و دین و عقلمو گرفتی با نگاه چشم و خال و ابروی کمونت

دارم جون میدم برات پای چشمای سیاه و مست شهلای و خمارت

اروم و ای جانم شیرین تر از جانم

من به تو دل دادم ولم نکن جایی ندارم

روح و ریحانم پیدا و پنهانم

هر جا بنگرم جز راه تو راهی ندارم

سالار زینب ثارالله

ممنون باشم و سلطان وفا

بهت میاد اقا لقب سقا

ساقی تویی یل کربوبلا

دست علی نشد ازت جدا

قبول دارن تو رو علم کشا

ا همه جارو کشا

صادر نمیشه ازت دو تا

کافر نشم میگم چو بی خدا

بی زخم چقدر ادم رو هم ریخته که بود

روز نبرد لشکر حریف تو نبود

حیدر و عباس پی هم از هم جدا بود و نبود

هیبت او نه بخدا عباس تنهایی نبود

حضرت زینب میگه حسین

میتونه جنگ و برگردونه حسین

پاشو جلو شیر عباس و بگیر

والله قیامت میشه بر پا حسین

عباسمو نام اورم

شیر دلیر حیدرم

بر عرصهٔ جنگاوری

خون میکچد از خنجرم

یا سیدی یا ابالفضل

‏

هر شب از غَمت آقا

اشکِ چشمامه جاری

تُو قلبِ منِ نوکر

آقاجون تو جا داری

وقتی که میام هِیئت

حالم رو به را میشه

از هر چی غمو غُصّس ۲

از سینم جُدا میشه ۲

نگو که وقتش آقا نیست

مگه دلِ من از سنگه

هوای کربلا دارم ۲

میبینی که دلم تنگه ۲

ضربانه قلبم ، یا ابی اعبدالله

نَکنی تو سَلبم ، یا ابی اعبدالله

عُمریه هر جا رفتم میخونم

درِ خُونت کلبم ، یا ابی اعبدالله

یا ابا اعبدالله یا ابی اعبدالله

عُمریه درِ خُونت

با عشقِ تو مأنوسم

کِی میشه ببینم باز

شیش گوشت رو میبوسم

جُونِ تازه میگیرم

تا تُو روضتم هر شب

آرامش بِهم میده ۲

تا میگم مدد زینب ۲

تُو شبایی که دل تنگم

عکسِ حَرمت تسکینه

کی آقا نوکر از نزدیک ۲

حرمتونو میبینه ۲

شاهیو اربابم ، یا ابی اعبدالله

از دوریت بی تابم ، یا ابی اعبدالله

به قُربونه لبِ تشنت آقا

ذکرِ بعدِ آبم ، یا ابی اعبدالله

یا ابا اعبدالله یا ابی اعبدالله

قَتّالُ العَرَب علی عِینُ اللهِ ناظِرِه

عزرائیل همیشه پیش پای تو حاظره

کَرّاری و دشمنت هم این رو گواهه که

توو میدون نرفتی حتی یکدفعه با زره

هی سر

میزنی مِیمَنه تا مِیسَر

مَرحَبَم خودش نفهمید که

از رو پیکرش زدی کِی سر

طوری رو زمین قدم میکوبی

محکم میکوبی

انگاری قلعه ی خیبر و بهم میکوبی

اونا در فرارن؛ تو با ذُوالفَقارت

میری رو سر درِ قلعه و عَلَم میکوبی

علی علی مولا

خَیرُ الاَوصِیاء علی بابُ اللهِ واسِعِه

سیره ی تو داره هم جاذبه و دافعه

هرگز پیش تو نشد حقّ النّاسی پایِمال

از حقّت گذشتی اما در حفظِ جامعه

مولا

به خلافت از همه اُولی

میشه جایِگاهِ تو فهمید

از حدیثِ قُدسیه لُولا

واقف به علوم آسمونی

اینم نشونی

گفتی که سَلُونی قَبلَ اَن تَفقِدُونی

در مناظره با؛ علمای ادیان

مگه میشه پاسخِ سوالی و ندونی

علی علی مولا

قاضیُ القُضات علی وَجهُ اللهِ کامِله

تیر از پای تو کشیدن ما بین نافله

از بَدر و اُحُد بگم یا صِفِّین و خَندَقِت

یا از لَیلَهُ المَبیت یا روز مباهِله

غالب

یا عَلیِ بنِ اَبی طالِب

اگه گفته شه مقام تو

میکنن همه تُهی قالب

از مدحت پُره کتاب و سُنَّت

حُبُّکَ جُنَّه

کعبه سجده میکنه شبا به سمت قُبَّت

پدرم تو هستی؛ چون میگه پیمبر

اَنَا و عَلی اَبَوا هذِهِ الاُمَّه

علی علی مولا

در قالبِ تمثیل ادبت کوه ابالفضل

شد علقمه با دستِ تو مفتوح ابالفضل

بیرق به کف و مشک و به دندان گرفتی

با دست و سر و سینه ی مجروح ابالفضل

در وفا ممتازی قمر بنی هاشم

صاحبِ اعجازی قمر بنی هاشم

مینویسم با اشک روبروی معنیِ

واژه ی جانبازی قمر بنی هاشم

ابالفضل ابالفضل

بابَ الحَوائِج

والا مقام و

والا مدارج

ابالفضل ابالفضل

اُنظُر اِلَینا

ما نوکراتیم

مُنَّ عَلَینا

یا سیدی یا ابالفضل

وقتی نشدی علقمه سیراب ابالفضل

آب از نِگَه و شرمِ تو شد آب ابالفضل

تا روزِ قیامت به مزارِ تو بگردد

آبی که شده زائر سرداب ابالفضل

سید و سالاری قمر بنی هاشم

مظهرِ ایثاری قمر بنی هاشم

بادبانِ کشتی عَلَم توئه عبّاس

نوحِ سکّان داری قمر بنی هاشم

ابالفضل ابالفضل

ساقیَ العَطشان

در شامِ تیره

ماهِ درخشان

ابالفضل ابالفضل

سقّایِ بی دست

بی باده میشم

با نامِ تو مست

یا سیدی یا ابالفضل

شاهانِ جهان نزد تو تسلیم ابالفضل

اسمِ تو بوَد لایقِ تعظیم ابالفضل

در کوفه پس از حمله ی تو کوچه به کوچه

برپا شده صد مجلسِ ترحیم ابالفضل

شیرِ نخلستانی قمر بنی هاشم

خالقِ طوفانی قمر بنی هاشم

وقتی میدون میری با یه غضبت میشه

وضعیت بحرانی قمر بنی هاشم

ابالفضل ابالفضل

تیغِ بُرَنده

داری همیشه

برگِ بَرَنده

ابالفضل ابالفضل

خشمِ الهی

از ترسِ تو رفت

چشما سیاهی

یا سیدی یا ابالفضل

راه تو بهترین سعادته

حکم تو بهترین عدالته

به نَقلِ از زین العابدین

صبر تو بهترین شجاعته

ای کوکب آسمان ایمان

ای شیرزن نبرد و میدان

از آتش گرم خطبه‏ هایت

کاخان یزید گشته ویران

همون لحظه ای که مثل حیدر کرار

با خطبه جنگیدی از نفس نیوفتادی

همون لحظه ای که اسکتو گفتیو

برابر دشمن مثل کوه ایستادی

زینب یازینب

عشق تو مرز بی نهایته

حرمت ملجاء عبادته

ثابت کردی به همه بانو

خطبه ی تو اوج شهامته

مرآت جمال مرتضایی

تصویر تمام نینوایی

در وصف تو بس همین یه مصرع

زهرای قیام کربلایی

معلم درس انقلاب تو زهرا

نهان در وجودت کل مَحرمو اسرار

عالمه ی دهر بی معلمه زینب

نشسته رو منبر جای حیدر کرار

زینب یازینب

قسم به ابروی اباالفضل

به ذکر هو هوی اباالفضل

دشمنا، میلرزن، ازضرب علم های تو

قسم به آن موی اباالفضل

طره ی گیسوی اباالفضل

تماما، معرکه، زیر قدم های تو

همه مبهوت و ماتن

عجب فن رزم نابی

شده طوفانی در این میدان

گرد و غباره حسابی

قمر قمر قمرالله

با صلابت ‌و رعنا

کرده می بر پا

با ضربه ی برقاسا به قلب لشگر زد

قمر قمر قمرالله

ای عبادت زیبا

یل خوش قد و بالا

مثل حضرت مولا که قلب خیبر زد

یا سیدی یا ابالفضل

دلم شده مستِه اباالفضل

عالمی در دَسته اباالفضل

معرکه ، در مُشته ، یک شیری دلاور است

قاتل عُدوانه اباالفضل

امیره شاهانه اباالفضل

در میدان ، ثانیه ، حیدره مظفر است

ملائک حیرانِ او

شده دشمنِ او بی سر

همچو مجتبی، بی باک

گَشته حریف یک لشکر

قمر قمر قمرالله

عشقِ حضرت زهرا

خَصمِ اَجمَعِ اَعدا

جَوانیه مرتضی امیره با غیرت

قمر قمر قمرالله

ای عزیز و دل آرا

شافعِ روز عقبا

تک یل بی همتا وَ صاحب قدرت

یا سیدی یا ابالفضل

من به شراب تو سبو نمیزنم

دم از شما به هر بهونه میزنم

عزت من یه عمریه نزد توئه

من به کسی به جر تو رو نمیزنم

یه کبوترم که سایته رو سرم

به اذن تو میپرم حسین جانم

سر بامتم همیشه غلامتم

یه عمره به نامتم حسین جانم

تورو دارم پس دلشوره بی معناس

در خونت هستم تا دنیا دنیاس

تو هوای اتو داری

تو همون آقایی که خیلی اقاس

ثارالله ثارالله ثارالله

غلام پا به کار بین روضتم

نوکرتم به غیر تو چه حاجتم

از در خونه ی تو دل نمیکنم

دلم خوشه رقیه تم

تو پناهمی تو گرمی اهمی

تو مقصد راهمی حسین جانم

تو وجودمی تو بودو نبودمی

همیشه به سودمی حسین جانم

تو همیشه دنیامو زیبا کردی

پای روضه چشامو دریا کردی

توهمونی که تو اوج دلتنگی ها

گره کور از دل ما وا کردی

حسین جانم حسین جانم حسین جانم

خیلی دلم گرفته از کجا بگم

یه فکریه تو سرمه بزا بگم

باید که هرطوری شده برم حرم

درد دلامو با امام رضا بگم

اره من بدم ولی به تو رو زدم

کبوتر مشهدم رضا جانم

با وجود تو صفای وجود تو

نبودمو بود تو رضا جانم

تورو دارم پس دلشوره بی معناس

در خونت هستم تا دنیا دنیاس

تو هوای اتو داری

تو همون اقایی که خیلی آقاس

رضا جانم رضا جانم

دوباره من یاد قدیما افتادم

یاد شبای کرببلا افتادم

دوباره باز بی قرارمو و سرگردون

من به اون حال قدیما برگردون

اسم تو عالمو عوض میکنه

این شعرا حالمو عوض میکنه

نوکرم آقایی

مجنونم لیلایی

مجنونم لیلایی

حرم تو رویایی

تو نفس زهرایی

آقایی

باز هوای کربلا

غم آشنای کربلا

دوباره دلم هواییه

های کربلا

نذار دوری از حرم اشکامو جاری کنه

یکی باید باشه که آبرو داری کنه

مگه اینکه این دفعه امام رضا کاری کنه

واااااای حـسـیـن

دو ماه زندگیم خرج روضه های تو بود

سلام روز و شبم سمت کربلای تو بود

دلیل سجده ی ما تربت تو بود فقط

دلیل گریه ی ما مجلس عزای تو بود

نگاه کن به دلی که تپیده با غم تو

دلی که در همه حالات مبتلای تو بود

شبی برای گدایان خود دعا کردی

خدا هر آنچه به ما داد از دعای تو بود

حـسـیـن آقا جان

نوشته اند که جبریل هم دلش میخواست

به جای این همه منصب فقط گدای تو بود

گدا شدن به در دوست قصد دیدن اوست

وگرنه نان گدایی که هر گدا دارد

آقام آقام آقام

تویی که نور خداوند در تو جلوه نمود

تویی همان که خداوند خون بهای تو بود

چگونه سمت خداوند پر زدی که زمین

که روز بعد دنبال رد پای تو بود

میون گودی گودال سجده میکردی

زمین کربلا محو ربنای تو بود

آقام آقام

سینه بزن برات روضه بخونم

آقام حسن

تقصیر تو نبود که مادر پرش شکست

تقصیر تو نبود اگر زیوش شکست

تقصیر تو نبود دل اطهرش شکست

تقصیر تو نبود زدند و سرش شکست

واااااای

گیرم که دست تو سپر مادرت نشد

تقصیر تو نبود قدت یاورت نشد

آاااای

یا صاحب امان

شکر خدا که پیراهنت در نیامده

با زور خاتم یمنت در نیامده

دیگر لباس های تنت در نیامده

با چوب نیزه از دهنت در نیامده

شکر خدا که پیکر پاک تو پا نخورد

سر نیزه ای میان گلوی تو جا نخورد

حسین